Konkretne pytania do Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego
Przewodniczący Jarosław Grzesik, w imieniu Krajowego Sekretariatu Górnictwa i Energetyki NSZZ „Solidarność” zwrócił się do Adama Mirka, prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z wnioskiem o udzielenia informacji na temat efektów praktycznych wdrożenia omawianych dwunastu zadań badawczych.
Wspomniane zadania są elementem programu strategicznego pt.: „Poprawa bezpieczeństwa pracy w kopalniach 2030”, którego celem ma być opracowanie nowych rozwiązań organizacyjnych i technicznych, przyczyniających się do minimalizacji zagrożeń i zwiększenia poprawy bezpieczeństwa pracy w zakładach górniczych. Program zainicjowany w roku bieżącym przez Ministerstwo Aktywów Państwowych został uruchomiony przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju.
W tym celu w kwietniu br. w Gliwicach zorganizowano pod przewodnictwem Pana Ministra Piotra Pyzika spotkanie, na którym omówiono efekty podobnego programu, realizowanego w latach 2013-15. Zadania były realizowane przez jednostki naukowe: Główny Instytut Górnictwa, Akademię Górniczo-Hutniczą, Politechnikę Śląską, Instytut Technik Innowacyjnych EMAG, Politechnikę Wrocławską, CIOP-PIB i Instytut Mechaniki Górotworu PAN. Na finansowanie programu poprawy bezpieczeństwa pracy w kopalniach w latach 2013-15 wydano blisko 30 milionów złotych, w tym dofinansowanie z budżetu NCBiR wynosiło ponad 20,5 mln zł. Z pytaniami o efekty tych prac zwrócił się przewodniczący Jarosław Grzesik, a w szczególności:
1. W jakich kopalniach stosowane są obecnie opracowane w latach 2013-15 systemy, urządzenia i przyrządy pomiarowe?
2. Na ile opracowanie nowej kategoryzacji zagrożeń naturalnych przygotowane przez konsorcjum kierowane przez GIG jest obecnie wykorzystywane przez przedsiębiorstwa górnicze i jakie są produkty tej pracy?
3. Czy opracowany przez Instytut Mechaniki Górotworu PAN w Krakowie układ do automatycznego pobierania prób powietrza ze zrobów i przestrzeni otamowanych jest praktycznie stosowany, jeśli tak, to gdzie, i jakie są doświadczenia z jego wykorzystania?
4. Na ile przygotowane przez GIG i AGH zasady odmetanowania ścian eksploatacyjnych zagrożonych pożarami endogenicznymi mające poprawić efektywności odmetanowania górotworu w warunkach dużej koncentracji wydobycia zmieniły dotychczasowy stan wiedzy w tym temacie i na ile przyczyniły się do poprawy bezpieczeństwa załóg górniczych?
5. Jaka jest historia wdrażania w rzeczywistości kopalnianej projektu normy klimatycznej dla stanowisk górniczych opartej na temperaturze śląskiej, wskaźników dyskomfortu cieplnego przygotowanej przez konsorcjum kierowane przez Politechnikę Śląską i AGH?
6. Jak jest oceniany przez ratowników górniczych i gdzie jest praktycznie wykorzystywany system bezprzewodowej łączności ratowniczej RESYS?
7. Co się dzieje z prototypem przygotowanego przez GIG systemu badania identyfikującego miejsca podwyższonego stanu zagrożenia metanowego w eksploatowanych ścianach z radiową transmisją danych? Jakie są wyniki prób ruchowych i plan dalszego rozwoju systemu?
8. Kto obecnie wykorzystuje w polskich kopalniach opracowany przez Instytut Mechaniki Górotworu PAN przyrząd do pomiaru strumienia prędkości powietrza i wyznaczenia strumienia objętości metanu w danym miejscu?
9. Dlaczego przygotowany przez Politechnikę Wrocławską system monitorowania zmęczenia górników nie jest jeszcze przystosowany do stosowania w zakładach górniczych? Jakie opinie górników są na jego temat?
10. W jaki sposób opracowana przez CIOP-PIB bielizna z elementami chłodzącymi – z tzw. systemem wentylacji i programem komputerowym do określania dopuszczalnego czasu pracy ratowników jest obecnie wykorzystywana przez ratowników górniczych?
„Zanim zaczniemy opracowywać nowe tematy badawcze, w imieniu Krajowego Sekretariatu Górnictwa i Energetyki NSZZ „Solidarność” domagam się udzielenia informacji na temat efektów praktycznych wdrożenia omawianych dwunastu zadań badawczych realizowanych w latach 2013-15” – konkluduje swoje skierowane pismo do prezesa WUG, szef Sekretariatu.